نرگس رجایی مدیرکل آموزش و ترویج  معاونت صنایع دستی در یادداشتی که به مناسبت هفته گردشگری نوشت: صنایع دستی ایران، فراتر از یک کالا، تجلیگاه فرهنگ، هویت و اقتصادی عزتمند است. این هنر-صنعت که ریشه در اصالت تاریخی، فرهنگی و جغرافیایی این مرز و بوم دارد، با داشتن خانواده ای نزدیک به یک میلیون نفری، نقشی بی بدیل در ایجاد امنیت شغلی، به ویژه در جوامع روستایی و عشایری ایفا کرده است.

بی تردید صنایع دستی نه تنها ویترین گردشگری کشور محسوب میشود، بلکه یکی از مهمترین مولفه های این صنعت پویا و رو به رشد است. این حوزه به عنوان چراغ راه و تسهیل گر توسعه گردشگری، میتواند مهمترین پیوند فرهنگی و اقتصادی برای برنامه ریزان این عرصه باشد. رویکردی خلاقانه و نوین به صنایع دستی ، قادر است ظرفیتهای خاموش و پنهان گردشگری را کشف و ارتقا دهد.

این هنرهای اصیل توانایی ایفای نقش در تمامی ابعاد گردشگری، از کارناوال ها و جشن های ملی و محلی گرفته تا نمایشگاه های داخلی و بین المللی را دارا هستند. بنابراین، همکاری و هماهنگی بیشتر بین دو حوزه صنایع دستی و گردشگری، می تواند پیوندی ناگسستنی در سطوح ملی و فراملی ایجاد کند.

ثبت ۱۷ شهر و روستای جهانی و ۸۲ شهر و روستای ملی صنایع دستی ، گواهی بر ظرفیت عظیم این حوزه برای تقویت گردشگری است. بهره گیری از فعالیت های ترویجی و رسانه ای میتواند به طور مؤثری در جذب گردشگر بیشتر و ایجاد مقاصد جدید گردشگری نقش آفرینی کند. افزون بر این، وجود ۲۹۹ رشته متنوع صنایع دستی  با تولیداتی در سطوح محلی تا جهانی، نقطه قوت حیرت انگیز و غیرقابل وصفی برای جذب و مسحور کردن گردشگران به شمار میرود.

انتخاب نقش مایه ها از شهرها و روستاهای ملی و جهانی و رویدادهای صنایع دستی ، همراه با تولید آثار فاخر، می تواند به تکمیل برنامه های گردشگری و پر کردن خلأهای موجود کمک شایانی کند.

ظرفیت های ناملموس صنایع دستی نیز به همان اندازه هیجان انگیز هستند. روایتها، داستانها، شعر و ادبیات مرتبط با نحوه تولید این هنر، میتواند در مکان های گردشگرپذیر بیان شود و به عنوان پیوستی فرهنگی، به غنای تجربه گردشگران و معرفی داشته های سرزمینی بینجامد. تشکیل کارگروههای مشترک مدیریتی و کارشناسی برای تحقق این پیوستهای فرهنگی، میتواند در دستیابی به این اهداف بسیار راهگشا باشد.

بدون تردید، معاونت های گردشگری و صنایع دستی به عنوان بازوهای مکمل در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ، با همپوشانی و هم افزایی میتوانند این رویکردها را تقویت کرده و گامهای مؤثری در راستای بهبود اقتصادی و توسعه پایدار گردشگری داخلی بردارند. به باور من، این همسویی و تقویت فرآیندهای تکمیلی، میتواند راهگشای بسیاری از مشکلات کشور، به ویژه در شرایط کنونی باشد.